Capes recensie

Ons oordeel

Een ongemakkelijk verhaal weerhoudt Capes er niet van om een ​​van de beste turn-based strategiespellen van de afgelopen jaren te zijn.

Game Geek HUB staat voor je klaarOns ervaren team besteedt vele uren aan elke beoordeling, om echt tot de kern te komen van wat voor u het belangrijkst is. Lees meer over hoe we games en hardware evalueren.

Wat is het? Een turn-based strategiespel over superhelden die in opstand komen tegen een dystopisch regime.
Datum van publicatie 29 mei 2024
Verwacht te betalen TBA
Ontwikkelaar Spitfire interactief
Uitgever Daedalisch entertainment
Beoordeeld op Nvidia Geforce RTX 3080, AMD Ryzen 9 5900X, 32 GB RAM
Stoomdek Geverifieerd
Koppeling Officiële site

Alle beste superheldenteams hebben één ding gemeen: iedereen heeft zijn rol. Terwijl Wolverine met knipperende klauwen binnenstormt, bevindt Cyclops zich op een bergkam en schiet lasers neer, zoeft Iceman rond ijskoude vijanden, duikt Jean Gray in de geest van een superschurk en blokkeert Colossus energiestoten die het lichaam blokkeren.

Zo voelt je superheldenteam zich in Capes terwijl je ze aanstuurt in turn-based gevechten. Van teleporter Rebound tot psychische Mindfire tot speedster Mercurial, elk personage is wonderbaarlijk verschillend, en het veiligstellen van de overwinning betekent het combineren van hun unieke krachten om hun sterke punten te vergroten en hun zwakke punten te verbergen.

beste 40k-spellen

De 'Capes' zijn echter niet helemaal jouw typische superhelden. Ze zijn gevestigd in King City, een metropool in de nabije toekomst die al tientallen jaren wordt geregeerd door een team superschurken. Onder hun onderdrukkende regime zijn bevoegdheden verboden, en elke burger vertoont tekenen dat hij snel wordt opgepakt voor een gruwelijk lot. Je bemanning lijkt niet zozeer op een klassiek misdaadbestrijdingsteam, maar meer op een verzetscel: jonge supers die erin zijn geslaagd te ontsnappen en nu terugvechten tegen de dystopische regering in een poging hun huis te bevrijden.

Het pad naar de revolutie bestaat uit een reeks verhaalgestuurde, turn-based strategiemissies – altijd een soort punch-up, maar vaak met een twist, zoals stealth-elementen, een race tegen de klok of burgers die bescherming nodig hebben. Ze zijn niet gemakkelijk. Het is het soort spel waarbij je, als je voor het eerst een missie start en een absolute horde vijanden tegen je ziet staan, denkt: 'Hoe is dit überhaupt mogelijk?'. Een half uur later, na verschillende pogingen, sta je eindelijk omringd door verslagen boeven en denk je: 'Hoe heb ik dat voor elkaar gekregen?'.

De sleutel tot de overwinning ligt altijd in het optimaal benutten van elk lid van uw team. Hun identiteit is extreem van opzet. Facet, gehuld in een kristallen harnas, kan bijvoorbeeld aanvallen van een aanvalsgeweer opvangen zonder terug te deinzen, terwijl Rebound met slechts een paar stoten kan worden neergehaald. Maar het vermogen van Rebound om te teleporteren geeft haar mobiliteit als geen ander in het team, en haar rugsteekaanvallen hebben enorme gevolgen. schade. Als ze samen zijn, worden de vaardigheden van Facet een hulpmiddel om haar uit de problemen te houden: het treiteren van vijanden, het in de val lokken van anderen met kristalgroei en het beschermen van haar met kristallen schilden houdt haar veilig genoeg om in positie te komen om belangrijke doelen aan te vallen.

hoe ps3-controller aan pc te koppelen

Met acht helden die je kunt ontgrendelen (je kiest er meestal vier om mee te nemen in elke missie) en steeds gevaarlijkere vijanden die tegen je staan ​​opgesteld, wordt het web van mogelijke combo's een prachtig gelaagde gevechtspuzzel. Allerlei gratis mechanismen dragen bij aan uw opties. Met Team Ups kunnen helden bijvoorbeeld direct hun krachten combineren als ze fysiek dichtbij genoeg zijn, waardoor nieuwe versies van vaardigheden worden ontgrendeld. Gebruik Mercurial's Dash terwijl ze in de buurt van de pyrokinetische Ignis is en ze zal een spoor van vlammen achter zich laten; steek een doelwit in de rug met Rebound wanneer Mindfire dichtbij is en hij zal ze zo onder controle houden dat ze zich omdraaien om ervoor te zorgen dat ze maximale schade aanricht.

Elke held heeft ook een andere manier om ultieme energie op te laden, het sap dat ze nodig hebben om hun krachtigste aanval te ontketenen, waardoor je nog meer wordt aangemoedigd om elk personage aan zijn rol te binden. Facet is bijvoorbeeld zo'n toegewijde tank dat hij elke keer dat hij geraakt wordt, oplaadt, terwijl de stormroepende Weathervane een lading krijgt voor elk extra doelwit dat hij kan vangen met zijn kettingbliksemaanval. Eindelijk een Ultimate ontketenen – Rebound op een teleport-razernij zetten waarbij ze iedereen in zicht in de rug steekt, of een enorme storm ontketenen met Weathervane – is een mooie dopamine-hit tijdens de missie, die je beloont omdat je het beste uit dat personage haalt.

Super troopers

gta geld cheatcode

(Afbeelding tegoed: Spitfire Interactive)

Als je je een beetje uitgeput voelt na een bijzonder ingewikkeld eindbaasgevecht of een zorgvuldige stealth-missie, dan is dat het moment waarop de game je een groot, dom gevecht tegen een overweldigende horde voorschotelt en je een bevredigende chaos op hen laat ontketenen.

Tussen missies door kunnen helden hun vaardigheden op de basis verbeteren, en je bent vrij om eerdere missies opnieuw te spelen in de hoop meer van de bonusdoelstellingen te voltooien, zodat je desgewenst naar hogere niveaus kunt streven. Maar cruciaal is dat upgrades de verschillen tussen de personages nooit afvlakken. Rebound heeft bijvoorbeeld drie gezondheidspunten: hoe goed ze ook is in teleporteren en uitschakelen, ze zal nooit sterker worden, ook al worden vijanden steeds talrijker en gevaarlijker. Dat betekent dat ze vanaf het begin van het spel tot het einde slechts een paar slagen verwijderd is van de dood, waardoor haar hit-and-run-speelstijl de hele tijd intact blijft.

Het zijn dit soort slimme beslissingen die ervoor zorgen dat de gevechten van Capes briljant tactisch en meeslepend blijven. Geweldig tempo helpt daar ook bij: als je je een beetje uitgeput voelt na een bijzonder ingewikkeld baasgevecht of een zorgvuldige stealth-missie, dan zal de game je een groot dom gevecht geven tegen een overweldigende horde en je een bevredigende chaos op hen laten ontketenen. . Het gaat de uitdaging bijna nooit uit de weg, maar ontwikkelaar Spitfire Interactive is geweldig in het kietelen van verschillende delen van je strategische brein terwijl je speelt, in plaats van op hetzelfde te hameren tot het punt van frustratie.

Waar het tempo helaas niet zo behendig is, is in het verhaal. Er zijn veel tussenfilmpjes in Capes, maar er zijn er maar heel weinig die echt ergens toe leiden. Act 2 van 3 neemt het grootste deel van de speelduur in beslag en bestaat uit veel te veel rondslenteren zonder enig duidelijk idee van wat de personages proberen te doen. bereiken, voordat act 3 de zaken plotseling tot een abrupt einde brengt.

draadloos gaming-toetsenbord en -muis

Brede thema's van het mislukte kapitalisme en systemische onrechtvaardigheid werken goed genoeg als raamwerk, maar de individuele verhaallijnen daarbinnen voelen vaak inconsequent aan. Er is veel pijn bij de personages over de vraag of het oké is om superschurken te doden of niet, bijvoorbeeld – dat is in de beste tijden een overmatig gebruikte superheldentrope, maar in een verhaal over een gewelddadige opstand, verteld in het midden van langdurige turn-based gevechten, is het past helemaal niet. Je schakelt 30 misdadigers uit door elektrocutie, steekt ze in brand en gooit brokken beton naar hun hoofden, alleen voor Rebound, wiens vechtstijl volledig gebaseerd is op het steken van meterslange messen in de rug van mensen, om je een lezing te geven over wanneer dodelijk geweld passend is. Het is absurd, en wordt alleen maar meer als je ontdekt hoe onherstelbaar slecht de belangrijkste superschurken zijn die ze zo graag willen sparen.

draagbare spelcomputer

Helaas doet de matte presentatie het verhaal ook geen goed. De personages hebben een plastische kwaliteit, waardoor ze, in combinatie met stijve animaties, op actiefiguren lijken. In gevechten is dat prima: de game geeft visueel weer wat nodig is om gevechten soepel te laten verlopen. Maar frequente tussenfilmpjes zoomen in voor face-to-face chats, waardoor je elke visuele fout moet zien terwijl de helden op niet overtuigende wijze reageren op de inconsistente dialoog.

Maar in werkelijkheid is het niet het verhaal dat je meesleept; het is de diepgang van de aangeboden strategie. Het drama zit niet in de tussenfilmpjes, maar in elke zenuwslopende bocht waarin je probeert de perfecte combinatie te vinden om je uit een nieuwe puinhoop te halen. Het kan een serieuze uitdaging zijn. Als je het soort persoon bent dat een hekel heeft aan het meerdere keren herladen van dezelfde missie op zoek naar de juiste aanpak, dan is dit waarschijnlijk niets voor jou. Maar doe het op zijn eigen voorwaarden en Capes geeft je 20-30 uur aan wonderbaarlijk substantiële en meeslepende superheldenstrategie.

Een ongemakkelijk verhaal weerhoudt Capes er niet van om een ​​van de beste turn-based strategiespellen van de afgelopen jaren te zijn.