The Lord of the Rings: Gollum-recensie

Ons oordeel

Ondanks al zijn vele tekortkomingen is LOTR: Gollum een ​​vaak mooi en vreemd vertederend avontuur.

Game Geek HUB staat voor je klaarOns ervaren team besteedt vele uren aan elke beoordeling, om echt tot de kern te komen van wat voor u het belangrijkst is. Lees meer over hoe we games en hardware evalueren.

Wat is het? Een heimelijk platformverhaal Lord Of The Rings-avontuur.
Datum van publicatie 25 mei 2023
Verwacht te betalen $ 50 / £ 43
Ontwikkelaar Daedalisch entertainment
Uitgever Intern, Nacon
Beoordeeld op Nvidia 2080 Ti, Intel i9-9900k @ 4,9 GHz, 32 GB RAM
Multiplayer Nee
Stoomdek N.v.t
Koppeling Officiële site

Ondanks dat mijn aard (een zonwerende kluizenaar die glimmende schatten verzamelt) me een zekere affiniteit met Gollum geeft, ben ik een beetje sceptisch geweest over de veel uitgestelde Lord Of The Rings-game van Daedalic, omdat ik door de vroege beelden ongeïnspireerd was en niet zeker wist of er zelfs een samenhangend spel hier. Het goede nieuws is dat Gollum (het spel) doet heb een aantal interessante ideeën. Helaas vallen de ideeën, net als de gefragmenteerde hoofdrolspeler, in twee verschillende kampen, en het ene is aanzienlijk leuker dan het andere.

Gollum bevindt zich tussen twee actiegenres, en geen van beide kan de kritiek doorstaan. In wezen is het een filmische maar eenvoudige stealth-platformgame. Denk halverwege Uncharted's muurklimmende navigatie en Splinter Cell-kruipen. Omdat hij niet het beste fysieke exemplaar is, is Gollum zowel qua karakter als qua uiterlijk een beetje onhandig.

voetstappen van pelgrims d4

Op het platformfront is er meestal één route door elk gebied, met een mix van gemarkeerde, grijpbare richels, felgekleurde touwen of wijnstokken om over muren te klauteren en af ​​en toe een balk om overheen te slingeren. De omgevingen zijn vaak prachtig en erg verticaal, wat een leuk excuus biedt om levensgevaarlijke sprongen te maken. Toch is Gollum kwetsbaar en langere druppels doden hem onmiddellijk, waarbij hij een halve seconde op spectaculaire wijze ragdollt voordat hij abrupt terugkeert naar het laatste checkpoint.

Ondanks frequente sterfgevallen is het pad meestal duidelijk en zijn de controleposten genereus. Als de intuïtie faalt, is er een knop om Gollum Vision™ (Sméagoggles, misschien) in te schakelen en bruikbare objecten, vijanden en aangegeven paden gemarkeerd te zien. Nuttig, maar onbetrouwbaar, en geeft soms alleen nuttige tips. Meer informatie komt doordat Gollum met zichzelf ruzie maakt en ongevraagd paden en begeleiding oproept. Ik vind dat het thematisch een uitstekend excuus is voor een veel bekritiseerde speelfilm.

Het andere actie-element is stealth, verweven met het springen. Nog lineairer dan de platformactie: het is meteen game-over als Gollum wordt gegrepen door een bewaker, en er is weinig ruimte voor fouten. Gelukkig zijn de stiekeme stukjes vrij gemakkelijk te navigeren, met diepe schaduwen en lang gras gemakkelijk te herkennen en de patrouilleroutes van bewakers duidelijk. Er is ook geen gevecht. Orks zonder helmen kunnen worden gewurgd als ze alleen worden betrapt, maar dit komt zo zelden voor dat je een prestatie krijgt: Moordenaar, als je er slechts tien haalt.

Sméagols verhaal

xmp-profielen

(Afbeelding tegoed: Daedalic Entertainment)

Hoewel ik een groot aantal kleine foutjes tegenkwam tijdens het spelen van Gollum (dit is onmiskenbaar een janky-spel), hadden de meeste te maken met wegvallende invoer en Gollum die weigerde zich vast te grijpen aan richels, wat leidde tot plotselinge sterfgevallen. Ik had blijkbaar veel geluk, want andere spelers rapporteerden aanzienlijk vervelendere problemen, waaronder frequente crashes en progressie-brekende bugs die het terugdraaien naar eerdere saves of erger dwongen. Uw kilometerstand kan variëren. Als je niet gezegend bent met het geluk van Frodo, kun je misschien beter wachten op een paar rondes met patches.

Beide helften van de actiekant zijn functioneel, maar een beetje niet gaar. Gollum is veel te smerig en uitgemergeld om een ​​overtuigende Nathan Drake of Sam Fisher te zijn, en of hij met succes naar een rand reikt of naar zijn onmiddellijke dood stort, voelt soms willekeurig. Controle-invoer wordt soms weggelaten, en hoewel de stealth- en platformsegmenten genereus gecontroleerd zijn, volg je het beoogde pad of sterf je. Het werkt, maar als dit alles was wat Gollum te bieden had, had ik het waarschijnlijk opgegeven.

Gelukkig droeg de verhaalhelft Gollum voor mij. Als het geen stiekeme platformgame is, maakte Gollum indruk op mij als een werk van interactieve Tolkien-fanfic, vergelijkbaar met Guardians Of The Galaxy uit 2021 in zijn walk-and-talk-formule onderbroken door actie. Net als bij Guardians speelt het zich af tegen een aantal prachtige achtergronden, en hoewel de personages vaak stijf geanimeerd zijn (vooral in dialoog), hield het script mijn aandacht goed vast. Het ontleedt Gollum en waarom hij een buitenstaander blijft, ondanks alle inspanningen van hemzelf of potentiële vrienden.

Hoewel het zelden veel verandert, zijn er regelmatig Telltale-achtige aanwijzingen waarin je kunt kiezen of Gollum of Sméagol in dialoog antwoordt. Ik vond vooral de gespannen scènes leuk, waarbij ik een kant moest kiezen en in hun voordeel moest pleiten, waarbij ik de andere helft tot onderwerping moest dwingen. Thematisch is het spel ook gesplitst. Nadat Bilbo de ring van Gollum heeft gestolen, vertelt iets over de eerste helft van het spel het verhaal van Gollums overleving in de slavenkuilen onder Mordor (hij is letterlijk neurodivergerend en een mijnwerker), en zijn lange, geïmproviseerde en vaak gebrekkige plan om te ontsnappen.

Pitstop

gta 5 cheats voor xbox one telefoon

Naast de mijnbouw werkt Gollum in de broedkuilen van de Orks, en laat hij ons zien hoe de legers van Sauron worden gekweekt als oorlogvoerende zee-apen.

Mordor is hier verrassend grimmig, wreder dan de cartoonachtige heavy metal-esthetiek van Middle-Earth: Shadow Of War met zijn gekke orcs en sexy Shelob. Dit visioen van Mordor is gruwelijk gedetailleerd, vol sierlijk geëtst zwart staal, uitgerekte en bloederige huiden en veel glad, vers stromend bloed en zwart water. Hoewel er niet veel geweld wordt getoond, is er genoeg verontrustende nasleep om de verbeelding voldoende houvast te geven.

De game maakt van deze gelegenheid gebruik om de werking en politiek van Mordor te verkennen. Naast de mijnbouw werkt Gollum in de broedkuilen van de Orks, en laat hij ons zien hoe de legers van Sauron worden gekweekt als oorlogvoerende zee-apen. Gollum mag piranha-achtige larvale Orks een papje van magisch versterkt bloed geven totdat ze uitgroeien tot de bleke mensachtigen die we kennen en graag steken. Ook krijgen de rivaliserende facties van mensen in dienst van Sauron wat liefde, waarbij The Candle Man – een sluwe tovenaar die Gollum als informant en paddenstoel gebruikt – de show steelt.

cheatcodes gta san

De Orcs onderscheiden zich visueel van andere LOTR-spellen. Minder omvangrijk, met een vaag insectachtig, afgerond metalen pantser met een patchwork van leer en een ketting die alles bij elkaar houdt. Afgezien van het ontwerp en de karakterprestaties van Gollum, is de game niet bepaald afhankelijk van de films van Peter Jackson. Dit wordt des te duidelijker in de tweede helft van de 10-12 uur durende campagne, die plaatsvindt in elfenlanden. Helderder en minder moorddadig, maar nog steeds gespannen, met het gevoel dat Gollum of de elfen elk moment kunnen breken. De Elfen hier zijn sjofel, slungelig en neerbuigend in plaats van slungelig en kortstondig. Een interessant gebrekkig portret, vooral de norse en brutale Elven-tieners waar Gollum onder toezicht wordt geplaatst.

Ondanks de uitgemaakte zaak van het verhaal (Gollum leeft om Frodo eindeloos verdriet te bezorgen), heb ik geïnvesteerd in de persoonlijke inzet ervan.

Deze twee verhaalhelften sloten in het midden niet zo netjes in elkaar als ik had gewild, maar beide hielden mijn aandacht vast. Ondanks de uitgemaakte zaak van het verhaal (Gollum leeft om Frodo eindeloos verdriet te bezorgen), heb ik geïnvesteerd in de persoonlijke inzet ervan. Gollum is gebroken en wil zowel helpen als een rugsteek geven, afhankelijk van welke persoonlijkheid aan het stuur zit. Hij heeft moeite om vrienden te maken of vertrouwen te krijgen, en zijn vreemde gedrag zorgt ervoor dat personages hem ondervragen en die gaten verdiepen.

Hoewel het een beetje wankel is als platformgame of stealth-game, ben ik blij dat hier zo’n sterk verhaal wordt verteld, los van Jackson en Bakshi’s visioenen van Middle-Earth. Net als de hoofdpersoon met verbijsterde ogen is de ene helft pragmatisch maar stekelig en soms wreed, terwijl de andere helft met sterrenogen en enthousiast om te behagen is. De Gestalt is gelukkig meer dan de som der delen.

Ondanks al zijn vele tekortkomingen is LOTR: Gollum een ​​vaak mooi en vreemd vertederend avontuur.