Bijna iedereen die in de jaren negentig een Windows-pc had, speelde SkiFree, maar bijna niemand van ons kent de oorsprong ervan. Het is een eenvoudig spel: je skiet een heuvel af terwijl je obstakels en een vraatzuchtige, meedogenloze Yeti ontwijkt. SkiFree was een voorbode van eindeloze hardlopers, en het soort games dat je op willekeurige momenten in korte sprints speelt. Ik speelde het in winkels als Staples en Office Depot nadat ik de gemakkelijke wachtwoorden op de demo-pc's had geraden terwijl mijn ouders aan het browsen waren. Ik racete naar beneden, maakte drievoudige achterwaartse salto's van regenbogen en bouwde steeds meer snelheid op om de dood door de handen van de Yeti te ontlopen. Het heeft nooit gewerkt.
SkiFree was het geesteskind van de Microsoft-programmeur Chris Pirich . Hij maakte het in zijn vrije tijd zelfstandig en gaf het in licentie aan het bedrijf waarvoor hij werkte. Ze betaalden wat hij een ‘triviale eenmalige vergoeding’ noemt en het werd onderdeel van de Microsoft Entertainment Pack-serie, een poging om te laten zien dat Windows net zo geschikt was voor woningen en kleine bedrijven als voor grote ondernemingen. Het eerste Microsoft Entertainment Pack was zo succesvol dat Microsoft er nog drie uitbracht, waarbij SkiFree debuteerde in Microsoft Entertainment Pack 3.
'Fun en games voor de Windows-omgeving.'
De Microsoft Entertainment Packs bevatten games die zo alomtegenwoordig zijn, zoals Minesweeper en FreeCell, dat je je de vroege Windows-versies nauwelijks meer zonder kunt voorstellen. Naast verzending met Microsoft Entertainment Pack 3, werd SkiFree meegeleverd met de Gamesampler, die werd geleverd met pakjes diskettes van het merk Verbatim.
gaming vr-headset
Ik herinner me dat Kellogg's in de jaren negentig verschillende keren reclame maakte voor een 'Best of the Microsoft Entertainment Packs'-schijf met SkiFree op dozen ontbijtgranen. Mijn grootmoeder probeerde me ermee te verrassen door doosdeksels te verzamelen en het geld op te sturen voor een van de spellen die verkrijgbaar zijn bij Kellogg's. Helaas stond er op de schijf die ik uiteindelijk kreeg geen SkiFree, waardoor ik er alleen maar meer naar verlangde.
Volgens de legende is er een manier om een derde Yeti te laten verschijnen, maar die heb ik nog nooit gezien.
Hoe eenvoudig het nu ook lijkt, SkiFree was mysterieuzer dan Solitaire of Mijnenveger. Ik was altijd van streek als de Yeti mij opat en wist nooit hoe ik dat kon vermijden. Naïef dacht ik dat als ik gewoon zigzagde of langzamer ging totdat de Yeti tevoorschijn kwam en dan sneller ging, ik mijn snelheid zou 'sparen' en hem zou ontlopen in een turboboost van bliksemsnel skiën. In die tijd kon je geen vraag in Google plaatsen en meteen antwoord krijgen op een gamegerelateerd probleem, en de grote forums stonden nog in de kinderschoenen. Als je hulp nodig had bij een spel, moest je hopen dat het in een tijdschrift stond of dat een van je vrienden wist wat hij moest doen. Anders had je pech.
Helaas, toen ik een klein meisje was, gaf geen van mijn vrienden om pc-gaming (of computers in het algemeen), dus het was niet mogelijk om een oplossing van hen te krijgen. Computertijdschriften hadden het te druk met praten over de nieuwste 'echte' spellen, en besteedden vaak geen aandacht aan een spel als SkiFree. In plaats daarvan moest ik met een snelheid van 28,8 km over het net cruisen op zoek naar een oplossing voor mijn SkiFree-dilemma – tenminste, toen ik dat mocht.
zal starfield multiplayer hebben
Officieel is dat een Verschrikkelijk Sneeuwmonster, maar Yeti is beter omdat het een woord van vier letters is.
Zolang SkiFree bestaat, praten mensen er op internet over. Er zat weinig documentatie bij, behalve dat je de bedieningselementen liet zien voor het herstarten, draaien en pauzeren aan het begin van je run. Dit leidde tot veel theorieën over hoe je het spel kon 'verslaan'. Natuurlijk is er geen echte manier om het te verslaan - het parcours loopt gewoon door - maar dat weerhield mensen er niet van te zweren dat als je absurd lang skiet, je op de een of andere manier aan het einde zou komen.
Zodra spelers ontdekten dat de baan een lus had, werd de winstvoorwaarde groter dan de Yeti's. Nadat je de grens van 2.000 meter bent gepasseerd, begint het Verschrikkelijke Sneeuwmonster je te achtervolgen en is absurd snel. Als het je lukt om er een tijdje vanaf te blijven, zal er een tweede spawnen. Volgens de legende is er een manier om een derde Yeti te laten verschijnen, maar die heb ik nog nooit gezien.
Er zijn verschillende theorieën over hoe je aan de Yeti kunt ontsnappen, maar de enige die ik ken die werkt, is op dit moment een soort internetmeme. Als deze XKCD-strip wordt weergegeven, als je tijdens het spelen van SkiFree op 'F' drukt, ga je sneller. Ongeacht of je deze truc gebruikt, als je een obstakel raakt, word je nog steeds betrapt door de Yeti en sterf je. Sommige doorgewinterde SkiFree-spelers (ja, die bestaan inderdaad) overwegen het gebruik van de snelheidsboost door vals te spelen en benadrukken dat de enige manier om de Yeti te ontlopen daadwerkelijk voor wat dan ook telt, is als je het op normale snelheid doet.
SkiFree heeft geen verhaal, maar dat weerhoudt fans er niet van om te schrijven SkiFree-fanfictie dat ik voorstel om op eigen risico te lezen. Er is ook een fantastische video van hoe de Yeti-aanval eruit zou zien als deze in het echt zou plaatsvinden, hierboven ingesloten. Na bijna 30 jaar inspireert dit kleine spel nog steeds de creativiteit.
SkiFree kwam uiteindelijk naar de Game Boy Color en Mac, maar de broncode ging halverwege de jaren negentig verloren. Gelukkig vond Chris Pirih in 2005 de broncode opnieuw en werkte hij het spel bij zodat het op moderne Windows-computers kon werken. Hij heeft het beschikbaar gesteld op zijn website gratis , dus als je nostalgisch wilt worden, of nog nooit eerder hebt gespeeld, kun je het daar pakken. Wie weet? Misschien kom je zelfs terug met een aantal nieuwe theorieën over hoe je die vervelende Yeti precies kunt verslaan. Er zijn vreemdere dingen gebeurd.
