Natuurlijk hebben Fallout-fans dorst naar The Ghoul – dit is niet de eerste keer dat iedereen verliefd is op een bestraalde man

(Afbeelding tegoed: Amazon Studios)

Iedereen denkt dat The Ghoul in de nieuwe Fallout TV-show hot is. Zoals unaniem. Zozeer zelfs dat mensen dat zijn de cast vragen of ze het daarmee eens zijn . Dat denken ze vrijwel allemaal ook, afgezien van Lucy's actrice Ella Purnell, die grapte: 'Ik bedoel, hij heeft geen neus. Je kunt maar zoveel repareren.'

pc-demonenzielen

Dat lijkt echter niemand anders dan Purnell tegen te houden... het internet dorst naar The Ghoul . Als je de show hebt gevolgd, zijn je sociale feeds, zoals de mijne, waarschijnlijk overspoeld met Ghoul-posts, fanart en meedogenloze fancam-bewerkingen .

Laten we onszelf niet voor de gek houden. Als we zijn gezicht even opzij zetten, is The Ghoul de prototypische knapperd van de moderne televisie: een slechte man met een triest achtergrondverhaal die heel goed is in wat hij doet, zelfs als (vooral als?) hij meedogenloos mensen martelt. . Mensen Liefde een competente slechte man. Wat de geesten van Fallout betreft, is The Ghoul qua gezicht eigenlijk behoorlijk intact, genoeg zodat ik het gevoel heb dat andere geesten hem bijna zouden kunnen aanzien voor een gewone oude gladde huid. Misschien is bloedspatten vochtinbrengend. Laten we allemaal toegeven dat dit een conventioneel aantrekkelijke griezel is.

Ik was terughoudend om helemaal fandom te gaan, maar ik wist dat dit lang voordat de show werd uitgezonden zou komen, omdat dit niet de eerste griezel is waar Fallout-fans een slecht geval van rad voor hebben gekregen. Als je nieuw bent in de serie, wil ik je graag vertellen dat dit een soort traditie is.

De hoed maakt de ghoul.(Afbeelding tegoed: Bethesda Game Studios)

Ik twijfel er niet aan dat The Ghoul opzettelijk in de vorm van een andere bestraalde kerel is gegoten: Fallout 4's eigen trieste slechte jongen Hancock, die ook erg geliefd was bij fans. Hancock maakt zijn debuut in Fallout 4 wanneer je aankomt in de door misdaad en burgerwacht geteisterde nederzetting Goodneighbor. Zijn eerste daad? Hij steekt een man voor je neer. Maar de man probeerde je af te persen voor beschermingsgeld, dus wie is hier de echte slechterik? Hancock ontpopt zich onmiddellijk als een vlotte prater: charismatisch en flirterig met een persoonlijk moreel kompas dat eist dat de vrede wordt bewaard met af en toe geweld. Hij heeft de sfeer van een echte koning van de piraten, ondanks de geheel door land omgeven wijk.

Het voelt alsof we collectief zijn aangekomen in ons 'Ik zal hem niet repareren'-tijdperk waarin we gewoon toegeven dat onherstelbaar kwaad soms hot is.

Hij heeft zelf een treurig achtergrondverhaal, zoals voorgeschreven voor maximale internetdorst, waarin hij en andere geesten uit een van de belangrijkste nederzettingen van de woestenij aan de oostkust, Diamond City, werden verdreven vanwege vooroordelen tegen geesten. Na veel aanvaringen met overvallers en een behoorlijk aantal chem-benders, spoelt de toepasselijk genaamde John aan in Boston's Old State House voor een stel kleren geïnspireerd door de oude grondleggers John Hancock en besluit hij met de professional aan de slag te gaan. cosplayleven, de bijnaam aannemen en zichzelf uitroepen tot burgemeester van Goodneighbor, 'door het volk voor het volk', inclusief geesten.

RTX grafische kaarten

Hij was een schot in de roos, en het was ook geen vergissing dat iedereen ook als motten op Hancock reageerde. Hoewel ik me kan voorstellen dat sommigen al eerder in de serie zullen toegeven dat ze geestenliefhebbers zijn, was Fallout 4 de eerste keer dat Bethesda een begeleidend romantieksysteem had uitgewerkt in een van zijn vlaggenschip-RPG's. Je kent het soort: verzamel je bende buitenbeentjes, voer hun persoonlijke missies uit, krijg het tragische achtergrondverhaal en een sidequest om hen te helpen het op te lossen, en dan het kussen. De begeleidende romances van Fallout 4 sloegen niet aan nogal zoals de BioWare-RPG's waarvan ik vermoed dat ze hen inspireerden, maar het slaagde er wel in om precies het publiek aan te trekken waarnaar het op zoek was (Ga zitten, Garrus-genieters, ik weet dat jullie nog steeds de onmenselijke, liefdevolle Olympische Spelen winnen). Hancock heeft tot op de dag van vandaag zijn eigen, nogal toegewijde team dat fanwerken produceert.

(Afbeelding tegoed: Amazon Studios)

Hancock was niet altijd een griezel, dat vertelt hij je snel als je hem ontmoet. Hij vond een 'experimenteel stralingsmedicijn', en hoewel hij de details verdoezelt, veranderde het hem beslist in een griezel. We zagen ook dat Thaddeus een medicijn slikte om zijn verbrijzelde voet te genezen en er wordt gesuggereerd dat het hem in feite ook in een griezel zou kunnen veranderen. Zit hetzelfde medicijn achter alle drie de gevallen?

Afgezien van de dorst, heeft Hancock ook een stukje overlevering opgezet waar The Ghoul (en mijn favoriete verliezer Thaddeus) op inspeelt. Gedurende het eerste seizoen moet The Ghoul een mysterieus medicijn blijven gebruiken dat hem blijkbaar verhindert wild te worden, zoals we met zoveel anderen hebben zien gebeuren. Wat is het echter? Wij weten het niet. Het is geen concept dat ooit in de games zat, die ook behoorlijk snel en los spelen met de regels van ghoulification.

Hancock was niet altijd een griezel, dat vertelt hij je snel als je hem ontmoet. Hij vond een 'experimenteel stralingsmedicijn', en hoewel hij de details verdoezelt, veranderde het hem beslist in een griezel. We zagen ook dat Thaddeus een medicijn slikte om zijn verbrijzelde voet te genezen en er wordt gesuggereerd dat het hem in feite ook in een griezel zou kunnen veranderen. Zit hetzelfde medicijn achter alle drie de gevallen?

(Afbeelding tegoed: Amazon Studios)

terrarium man

Als Hancock in 2015 de toon zette, is The Ghoul verdwenen en heeft hij die doorbroken: Hancock komt uit het ‘I can fix Him’-tijdperk van fandom-liefde voor slechte kerels, maar vanaf 2024 voelt het alsof we collectief zijn aangekomen in ons ‘I can fix Him’-tijdperk. zal niet herstel hem' tijdperk waarin hij gewoon toegeeft dat onherstelbaar kwaad soms hot is. Hoewel we zoveel hebben gekregen van Coopers humaniserende vooroorlogse achtergrondverhaal en zijn aanbod om aan het einde van seizoen één samen te werken met Lucy, is de neiging tot verlossing misschien niet veiliger begraven dan The Ghoul zelf. Misschien kun je hem repareren, lieverd.

Met al deze liefde voor het tv-programma is het geen verrassing dat mensen massaal terugkeren naar Fallout 4 voor hun eigen woestenijavonturen. We beschouwen het misschien niet als de best van de serie, maar Fallout 4 is het beste om vandaag te spelen , naar onze mening. Voor het geval je nog meer overtuigingskracht nodig hebt, is er de knuffelbare griezel ter overweging.