Waarom Rivington mijn favoriete gebied is in Baldur's Gate 3

(Afbeelding tegoed: Larian)

80 uur na Baldur's Gate 3, en ik heb zojuist Act Two voltooid. Ik heb door goblinkampen gevochten, de Underdark verkend en de vervloekte schaduwlanden rond Moonrise Tower getrotseerd. Ik heb talloze levens gered en bijna evenveel levens gered. Ik heb mijn Paladin-eed gebroken en hem laten herstellen. Ik ben zelfs halverwege om een ​​psychische inktvisman te worden. Kortom, het is een lange, uitdagende reis geweest en ik ben klaar om mijn bestemming te bereiken.

Nu kan ik ze zien. De glinsterende witte torens van Baldur's Gate. Het heeft me drie echte dagen gekost om hier te komen, maar eindelijk zal ik de plek zien waar dit spel blijkbaar naar vernoemd is. Ik daal af van de afbrokkelende wal van de vesting waar mijn gezelschap hun kamp heeft opgeslagen, verzamel onze voorraden en ga verder naar het volgende gebied.

(Afbeelding tegoed: Larian)

Nadat je een onverhard pad door een smalle kloof hebt gevolgd, verschijnt de titelkaart voor het volgende gebied. Maar er staat niet 'Baldur's Gate' of 'Welkom bij Baldur's Gate' of 'Je hebt het gedaan! Je hebt Baldur's Gate bereikt.' In plaats daarvan staat er 'Rivington'.

Zo schrijf je Baldur's Gate niet. Zo schrijf je het helemaal niet!

Rivington, zo blijkt, is een satellietdorp aan de rand van Baldur's Gate, feitelijk het Sword Coast-equivalent van Shoreham-on-sea. Ik geef toe dat het indrukwekkend is dat Larian zich niet alleen zou inzetten voor het bouwen van een enorme, middeleeuwse metropool, maar ook voor een hele andere nederzetting die op natuurlijke wijze zou voortkomen uit de grenzen van zo'n groot stedelijk knooppunt. Maar tegelijkertijd: kom op Larian! Ik wil gewoon zien hoe Baldur's Gate eruit ziet.

(Afbeelding tegoed: Larian)

En het is niet zo dat Rivington slechts een visueel hoogtepunt is waar je in vijf minuten doorheen walst. Binnen enkele ogenblikken na mijn aankomst is het duidelijk dat ik hier een tijdje zal blijven. Er vindt een grote ruzie plaats voor het huis van een speelgoedmaker, wat duidelijk het begin is van een zoektocht, terwijl een uitgestrekt vluchtelingenkamp naar rechts afdwaalt, bezaaid met mensen van over de hele Sword Coast, elk met hun eigen verhaal te vertellen. En dan hebben we het nog niet eens over de mensenmassa's die de geplaveide straatjes bestormen die bergafwaarts slingeren richting Baldur's Gate zelf. Het voelt bijna alsof Larian me plaagt. 'Je bent er bijna, nog 10 uur zoeken te gaan!'

baldurs gate 3 multiklasse builds

Binnen enkele ogenblikken na mijn aankomst is het duidelijk dat ik hier een tijdje zal blijven.

Gelukkig weet Larian wat hij doet. Na de grote climax van Act 2 biedt Rivington de speler de kans om even te ontspannen. Toegegeven, een klein dorp vol vluchtelingen die een oorlog ontvluchten lijkt niet de meest ontspannende plek aan de Sword Coast, maar vergeleken met de verwoeste landen rond Moonrise Towers is Rivington praktisch een vakantiebestemming.

En Rivington heeft een meer expliciet feestelijke kant, want er is een echt circus in de stad. En het is geen stoffige pseudo-Victoriaanse aangelegenheid met saaie oude trapezeartiesten en highwire-acts. Dit is een extraplanair circus, in wezen een klein stukje Planescape dat netjes in Baldur's Gate wordt uitgedeeld. De trucjes beginnen al voordat je zelfs maar het circus binnenstapt, omdat je eerst langs de uitsmijter moet komen, een griezel die moord kan ruiken.

(Afbeelding tegoed: Larian)

Op voorwaarde dat je langs Benji en zijn begeleider kunt komen, vind je een fantasiecarnaval met allerlei vreemde attracties, van een make-up verkopende mummie tot een djinn met een fixatie op fromage. BG3 is overal een uitstekend geschreven spel, maar met het circus liet Larian de verhalende schrijvers duidelijk volledig los. De concentratie van rare ideeën en uitzonderlijke grappen is hoger dan waar dan ook in het spel, een stevig uur fantastische humor.

Met het extraplanaire circus in de stad voel ik me plotseling niet meer zo wanhopig om naar Baldur's Gate te gaan.

Cruciaal is echter dat het karakter van het circus niet aanvoelt als punchlines van één noot. Sterker nog, ze zouden gemakkelijk op zichzelf een briljante RPG-partij kunnen vormen. De necromancer die een skeletdansgroep leidt, zou een natuurlijke partijleider zijn, terwijl de djinn de chaotische energie heeft die je van een leuke sidekick verwacht. Maar mijn favoriete lid van het circus is ongetwijfeld Popper, de Kobold-venter die 'traktaties' verkoopt die al dan niet illegaal zijn verkregen. Elke regel van Popper's dialoog doet me huilen van het lachen. Als Baldur's Gate 3 een uitbreiding krijgt, kan het dan alsjeblieft over Popper, Larian gaan?

Met het extraplanaire circus in de stad voel ik me plotseling niet meer zo wanhopig om naar Baldur's Gate te gaan. Maar het circus is niet de enige truc van Rivington, en het is ook niet een bijzaak die bedoeld is om te ijsberen. Terwijl je je een weg baant door het circus, wordt het duidelijk dat er achter de frivoliteiten een meer sinistere kracht schuilgaat, die allemaal tot een hoogtepunt komen wanneer je aankomt op het podium van de steract van het circus: Dribbles the Clown.

(Afbeelding tegoed: Larian)

De hele reeks benadrukt Larian's vaardigheid in het ontwerpen van verhalen, evenals wat er daarna gebeurt. Dit kleine gebied heeft niet alleen een veel dramatischer conclusie dan je zou verwachten, maar die conclusie leidt je ook naar andere aandachtspunten in Rivington en begint de basis te leggen voor het hele derde bedrijf. betrokken zijn bij een moord die heeft plaatsgevonden in de nabijgelegen Open Hand-tempel, waar de huidige rechercheur, een 'shitey olifantje' genaamd Valeria, lui de moord op een van de vluchtelingen heeft gelegd. Het onderzoeken van deze zaak is een van de centrale missielijnen van Act 3, maar in de context van Rivington gebruikt Larian het ook om de rest van de belangrijkste missielijnen van Act 3 te introduceren.

Terwijl je een aanwijzing volgt naar een bordeel op de enorme brug die de rivier overspant die Rivington scheidt van Baldur's Gate, kom je erachter dat de persoon met wie je wilt spreken niet meer is gezien sinds je Fraygo's Flophouse aan de overkant bezocht. Maar jij Ook hoor dat Raphael, de duivel die je tijdens je reis probeert te verleiden, op je wacht in een van de bordeelkamers en de opzet vormt voor een ander belangrijk plotpunt uit Act 3. Wanneer je het flophouse bezoekt, kom je twee van de ellendige verwanten van Astarion tegen, waardoor de bal aan het rollen gaat op het hoogtepunt van zijn missiereeks.

(Afbeelding tegoed: Larian)

En dit is het punt waarop BG3 zijn reputatie als all-timer bezegelt. Van alle gebieden in BG3 is Rivington waarschijnlijk het meest overbodig. Het heeft niet de systemische flexibiliteit van Act 1, de grote keuzes van Act 2, of de oogverblindende wildgroei van Baldur's Gate zelf. De meeste, zo niet al deze verhaalbeats zouden in de stad kunnen worden geïntroduceerd en je zou niet het gevoel hebben dat er iets belangrijks ontbrak. Maar Larian zorgt ervoor dat Rivington zich essentieel voelt in de manier waarop het deze gebruikt om de belangrijkste verhaalpunten van Act 3 vast te stellen, waardoor je vakkundig tussen al deze verschillende speurtochten en personages wordt geloodst op een manier die het samenbrengt tot een samenhangend, vloeiend verhaal, terwijl het je ook het gevoel geeft alsof je deze elementen op natuurlijke wijze ontdekt. Rivington is misschien niet het grootste of meest opwindende deel van Baldur's Gate 3, maar het is het gebied dat de vertelvaardigheid van Larian het beste weergeeft.

Oh, en de uitzichten zijn ook niet slecht.

Baldur's Gate 3-gids : Alles wat je nodig hebt
Baldur's Gate 3 tips : Wees voorbereid
Baldur's Gate 3 klassen : Welke te kiezen
Baldur's Gate 3 multiklasse builds : Coolste combo's
Baldur's Gate 3 romantiek : Wie moet je achtervolgen
Baldur's Gate 3 coöp : Hoe multiplayer werkt