Een vuile Oathbreaker zijn is eigenlijk cool in Baldur's Gate 3

(Afbeelding tegoed: Larian Studios)

Ik ben een chronische mensentrekker in RPG's. Het maakt niet uit hoeveel playthroughs ik begin, ik moet nog steeds een Good Guy zijn die zelfs mijn meest stekelige partijleden gaan vertrouwen. Het is dus duidelijk dat ik een Paladin speel in Baldur's Gate 3, gebonden aan mijn moraal en mijn eed (de eed van wraak, omdat ik soms graag 'pittig aardig' ben). Net als je DM op tafel verwacht Baldur's Gate 3 van je Paladin dat hij zich aan de rol wijdt. Als je dat niet doet, word je gedwongen de subklasse die je hebt gekozen bij het maken van personages te verlaten en in plaats daarvan een Oathbreaker te worden.

De Oathbreaking Paladins zijn een van de raarste subklassen in Baldur's Gate 3 waar onze vaste D&D-nerds enthousiast over waren om te spelen. Ik kan nu bevestigen dat ja, slecht zijn best cool is.

Hoe breek je eigenlijk je eed?

(Afbeelding tegoed: Larian Studios)

Er zijn tal van manieren om een ​​eedbreker te worden in Baldur's Gate 3; sommige zijn grote verhaalkeuzes en andere kunnen je een beetje verrassen. Ik heb mijn eed vrij bewust gebroken en besloot terug te keren naar een voormalige veilige staat en ermee in te stemmen de Emerald Grove te plunderen om redenen die absoluut niets te maken hadden met een nacht doorbrengen met de kwaadaardige Drow-dame. Sinds ik de eed van wraak had afgelegd en had beloofd geen genade te schenken aan de goddelozen en altijd tegen het grotere kwaad te vechten, was de kant van de goblins vrij duidelijk een nee-nee.

(Afbeelding tegoed: Larian)

Baldur's Gate 3-gids : Alles wat je nodig hebt
Baldur's Gate 3 tips : Wees voorbereid
Baldur's Gate 3 klassen : Welke te kiezen
Baldur's Gate 3 multiklasse builds : Coolste combo's
Baldur's Gate 3 romantiek : Wie moet je achtervolgen
Baldur's Gate 3 coöp : Hoe multiplayer werkt

Mijn mede-game-nerd HUBPaladin Tyler Wilde daarentegen brak per ongeluk zijn gelofte van toewijding (moed, mededogen, plicht) toen hij Lae'zel probeerde te bevrijden van de tieflings die haar vroeg in het spel gevangen hadden genomen. Hij deed alsof hij aan hun kant stond om haar neer te halen, en vermoordde hen vervolgens, wat helemaal niet eervol is. Hij is niet de enige andere Game Geek HUBeditor die door die ontmoeting wordt betrapt, dus wees op uw hoede voor de onbuigzame Devotion-eed.

Na mijn onvergeeflijke overtreding werd ik bezocht door de Geest van Paladin's Past (de Oathbreaker Knight) met een onheilspellend visioen en kreeg ik te horen dat ik een time-out had gekregen - geschorst van het gebruik van mijn eedacties. Later bezocht hij mijn kamp om een ​​toespraak in de stijl van 'Ik ben niet boos, alleen teleurgesteld' te houden. Ik heb mezelf wel kunnen uitleggen en mijn daden kunnen rechtvaardigen met van alles, van 'eigenlijk was het volgen van mijn eed gewetenloos' tot 'het was niet mijn bedoeling' tot 'ik was het dogma beu'. Interessant genoeg keurde Karlach dat laatste goed, dus zelfs mijn goodie party-leden zien zeker grijstinten. De ridder zelf had natuurlijk heel nobele redenen om zich tegen zijn eigen eed te keren, beweert hij.

Wat doet een Eedbreker?

(Afbeelding tegoed: Larian Studios)

Hoe dan ook, ik was uit de gratie gevallen en werd gedwongen de gevolgen te accepteren: het verliezen van mijn slechte debuff-vaardigheden zoals Vow of Enmity, Bane en Abjure Enemy ten gunste van meer edgelord-keuzes zoals Dreadful Aspect en Control Undead.

Dit is wat mijn Eedbreker verdiende op niveau 5:

Het breken van mijn eed betekende dat ik mijn speelstijl moest veranderen om me aan te passen aan deze verschillende vaardigheden, en een beetje aanpassing aan wie regelmatig met mij op avontuur gaat. Mijn Oathbreaker Paladin gaat nu veel sneller naar de frontlinie van een gevecht, in plaats van achterover te leunen om verbeteringen toe te passen voordat hij de afstand met vijanden overbrugt. En in plaats van mezelf te beschouwen als een substituut voor de melee- en genezende vaardigheden van Shadowheart, ben ik meer analoog geworden aan Wyll's melee en aanvallende spreuken.

Als je echt geen necrotisch, hatelijk omhulsel van je vroegere eed wilt worden, kun je jezelf terugbetalen in je eigen goede genade. Als u 1000 goud aan de Oathbreaker Knight in uw kamp aanbiedt, kunt u zich opnieuw aan uw overtuigingen wijden.

Tot nu toe voelt het breken van mijn eed als een wijd open veld voor rollenspellen. Ik heb nog steeds toegang tot alle Paladin-specifieke dialoogkeuzes die me uitnodigen om bij geschillen te bemiddelen of andere personages te adviseren. Ik ben nog geen Oathbreaker-specifieke dialoog tegengekomen, maar ik kan me voorstellen dat die er is.

Zonder dat ik gebonden ben aan de grenzen van mijn eed, kan ik allerlei Paladin-booghoofdkanonnen voor mezelf uitvinden. Misschien ben ik het dogma werkelijk beu, weiger ik in de toekomst ooit een klassendialoog te kiezen en leg ik mijn eigen wispelturige wil op aan mijn partij. Misschien ben ik vol spijt, vecht ik voor het grotere goed, maar laat ik mezelf wachten tot het einde van mijn reis om mijn eed opnieuw af te leggen. Na enige tijd als vuile verrader te hebben doorgebracht, begin ik te denken dat ik misschien terug wil naar een ander opslagbestand en voorgoed een Oathbreaker wil worden.